NERDE ÇOKLUK, ORDA YOKLUK...

Sevgili Tijen İnaltong hayatımda son derece önemli bir yere sahip. Cadılığımın oluşmasında payı büyük...Bunu bilinçli yapmasa da hayatıma kattıkları, her anı bir meditasyona dönüştürebilme yetisini kazandırması, yaşamdan zevk almamı sağlaması haliyle önemli melekler listeme dahil olmasını sağlıyor.

Okuduğum ilk kitabı "Bir Ot Masalı" sayesinde, yabani otlara öylesine "ot"deyip geçmenin ne kadar büyük bir yanlış olduğunu kavradım. Salı Pazarı'ndan aldığım çeşit çeşit otlarla tariflerini uyguladım. Kokladıkça hayata bağlandım, yedikçe yeryüzüne dokundum, yıkayıp ayıkladıkça gökyüzüne çıktım...Şimdi "Mutfafta Zen"i edindim biraz geç olmuş olsa da. Kafamda oluşmuş onlarca yüzlerce düşünceyi, fikri, açıklayamadığım duyguları nasıl bir bir satırlara dökmüş usta...Mükemmel bir kitap, ama okursa bu yazıyı kızmasın bana "daha yeni mi okudun bu kitabı?" diye...İçime sindirip hazmetmem, öğrenmem, gerçekten öğrenmem çok önemli yazdıklarını, o yüzden çok acele etmiyorum.

Minimalizm sanatta da yaşamda da tercih ettiğim, yakın hissettiğim akım olmuştur. Tüm dünya tam bir gazla "New Age" akımlarına, uçmaya, yükselmeye, ermeye kafayı takmışken, saf kalan değerlerin, inançların peşinden gitmeye acıkmışım. Mutfağa adım atarken anı yaşamak, domatesi tutarken soluk alıp vermek, zeytinyağı akıp giderken bedenden çıkıp zeytin ağacına dönüşmek...Öyle basit, öyle sade, öyle zengin...
Üniversitede, bir diğer önemli hayat ustam Alper Maral beni Başo ve haikularıyla tanıştırdığında, Usta Tijen'in kitabının girişinde en sevdiğim haikuyu görmekten bu kadar mutlu olacağımı bilebilir miydim acaba?

Evin kıyıcığında

Çiçeklenmiş kestaneyi
Görmeden geçiyorlar
Bu dünyanın insanları